Pieski świat
Udary mózgu nie są tak częste u psów jak u ludzi, ale mogą być równie poważne i przerażające. Niestety, rozpoznanie objawów udaru u psów może być trudne. Nasze szczeniaki są dość stoickie, a bez daru mowy, aby powiedzieć nam, jak...
Udary mózgu nie są tak częste u psów jak u ludzi, ale mogą być równie poważne i przerażające. Niestety, rozpoznanie objawów udaru u psów może być trudne. Nasze szczeniaki są dość stoickie, a bez daru mowy, aby powiedzieć nam, jak się czują, diagnoza jest trudna.
Poniżej omówimy rodzaje udaru, jak rozpoznać objawy u Twojego psa i co możesz zrobić, aby pomóc mu pokonać przeciwności losu.
Według American Stroke Association, udar mózgu występuje, gdy naczynie krwionośne, które przenosi tlen i składniki odżywcze do mózgu, zostaje zablokowane lub pęka. Gdy natleniona krew nie może dotrzeć do dotkniętego obszaru mózgu, może dojść do śmierci komórek.
Udary często zdarzają się nagle i bez ostrzeżenia.
Te udary występują, gdy skrzepy krwi, komórki nowotworowe, kępki płytek krwi, bakterie lub pasożyty blokują naczynia krwionośne mózgu. Niedrożność ta prowadzi do uszkodzenia tkanki mózgowej. Udary niedokrwienne występują częściej niż udary krwotoczne zarówno u psów, jak i u ludzi.
W udarze krwotocznym dochodzi do pęknięcia naczyń krwionośnych, co powoduje krwawienie w mózgu, obrzęk i wzrost ciśnienia.
Jak wspomniano powyżej, objawy udaru u psów mogą być subtelne i trudne do rozpoznania. Nie ma żadnych znaków ostrzegawczych przed samym udarem, więc psy często wydają się przechodzić od stanu zupełnie normalnego do skrajnie upośledzonego.
Niektóre z najczęstszych oznak i objawów, na które należy zwracać uwagę to:
Pies, który doznał udaru może stracić równowagę lub koordynację podczas chodzenia. Może również wystąpić osłabienie lub paraliż jednej lub więcej kończyn.
W zależności od tego, która strona mózgu jest dotknięta, pies może krążyć w jedną stronę lub obracać się w złym kierunku na zawołanie.
Brak dopływu krwi do niektórych obszarów mózgu może spowodować zapaść lub nawet utratę przytomności.
Podczas gdy opadanie twarzy jest bardziej powszechne u osób z udarem, możesz zauważyć, że głowa psa przechyla się na jedną stronę lub że jego wyraz twarzy wydaje się dziwny. U psów często występuje również zaburzenie widzenia, a nawet ślepota.
Niektóre psy mają nieprawidłowe ruchy gałek ocznych z boku na bok lub w kółko. Inne mogą mieć nietypowe ustawienie oczu, takie jak jedno oko, które wędruje, podczas gdy drugie pozostaje w miejscu, lub oczy, które wydają się skupiać na dwóch różnych punktach.
Nierzadko zdarza się, że psy tracą kontrolę nad swoimi funkcjami cielesnymi podczas udaru.
Problemy z równowagą i niekontrolowane ruchy gałek ocznych często powodują mdłości i wymioty.
Główne objawy udaru u psów mogą być również objawami innego schorzenia, znanego jako idiopatyczna choroba przedsionkowa (IVD).
Układ przedsionkowy składa się z delikatnych struktur w uchu wewnętrznym psa, które "informują" mózg o utrzymaniu równowagi, koordynacji oraz pozycji głowy, oczu i nóg. Zaburzenia tego układu mogą powodować objawy takie jak nudności, zawroty głowy, przechylanie głowy, utrata równowagi, przewracanie się lub staczanie na jedną stronę, krążenie, problemy z chodzeniem i nieprawidłowe ruchy gałek ocznych.
IVD występuje najczęściej u psów starszych i tych z przewlekłymi infekcjami uszu. Chociaż jest to niewątpliwie uciążliwe, nie zagraża życiu i często ustępuje samoistnie. Niestety, wiele osób myli objawy IVD z udarem i poddaje swoje psy przedwczesnej eutanazji.
Omdlenia mogą być również mylnie brane za udar u psów.
Jeśli podejrzewasz, że Twój pies miał udar, natychmiast poszukaj pomocy weterynaryjnej. Trwałe uszkodzenie neurologiczne może nastąpić w krótkim czasie, dlatego nie należy zwlekać z leczeniem. W międzyczasie zapewnij psu spokój i chroń go przed upadkami i urazami, do których może dojść z powodu dezorientacji.
Po przybyciu do szpitala dla zwierząt, lekarz weterynarii przeprowadzi badanie fizykalne i serię testów, aby wykluczyć inne problemy i potwierdzić udar. Rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa mogą być konieczne do ostatecznego zdiagnozowania udaru i wykluczenia innych chorób mózgu o podobnych objawach.
Oprócz badań krwi, lekarz weterynarii prawdopodobnie wykona pełne badanie serca, aby ustalić, czy udar został spowodowany przez chorobę serca. Inne badania mogą obejmować elektrokardiogram, prześwietlenie klatki piersiowej lub badanie ultrasonograficzne serca.
Zarówno udary niedokrwienne jak i krwotoczne są bardziej prawdopodobne u psów starszych oraz tych z istniejącymi wcześniej schorzeniami, takimi jak:
Chociaż te warunki z pewnością zwiększają ryzyko, 50% udarów mózgu u psów nie ma konkretnej przyczyny.
Nie ma specyficznych ras psów, które są predysponowane do udarów, ale niektóre pewne rasy są podatne na choroby, które je wywołują. Na przykład, King Charles Cavalier Spaniele mają wysoki wskaźnik chorób serca, co stawia je w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia udaru.
Ciężkość udaru zależy od części mózgu dotkniętej chorobą oraz od tego, jak długo mózg pozostaje bez przepływu krwi. Katastrofalne udary mogą znacznie obniżyć jakość życia, a nawet być śmiertelne.
Z drugiej strony, nie wszystkie udary mają wpływ na życie, a wiele psów prowadzi długie, szczęśliwe życie. Powrót do zdrowia i długoterminowe rokowania zależą od:
Ponieważ połowa udarów u psów nie ma przyczyny ani objawów ostrzegawczych, nie ma sposobu, aby im zapobiec. Jednak dbanie o zdrowie zwierzęcia może zmniejszyć szanse na jego wystąpienie. Podawaj mu zbilansowaną dietę, utrzymuj zdrową wagę i regularnie poddawaj go badaniom weterynaryjnym. W miarę starzenia się psa zwiększaj liczbę wizyt u weterynarza, aby zdiagnozować wszelkie unych chorób, które mogą przyczynić się do udaru mózgu u psów.
Pamiętaj, że wczesne wykrywanie jest kluczowe: zawsze szukaj pomocy weterynaryjnej przy pierwszych oznakach udaru!
H/T do PetMD.com & AKC.org